Сонымен қатар дискурс шынайы уақытта туса, ал мәтіннің өз ішінде сақтап қалған уақыты болады.

Ал өз кезегінде адресант сол дүниені керекті нұсқада жасау үшін тілдегі семантиканың барлық мүмкіндіктерін пайдаланады»

Егер адам бір қылмысты ақырына дейін жеткізуден өз еркімен және біржола бас тартса, ол осы қылмыс үшін қылмыстық жауапқа тартылмауға тиіс (Заң термин.анықт.сөздігі).

Әуелбаста Қатынқарағай болып, кейін қазақ тіліне орыс тілі арқылы Катонқарағай (Қайыңқарағай) болып келген бұл этнотопоним өз бастауын қайың сөзінен алады.

Осы тұрғыдан ұлттық әдебиетіміздегі қазіргі роман өз заманына сай дамып келеді.

Яғни, шығармадағы әрбір кейіпкер, оның ішінде әсіресе бас қаһарман шығармашылық процесте автордың «өзіне», қаһарман «авторға» айналып, өз ара біте қайнасып жатады.

Ол өз туындысында қоғамның қандай да бір мәселесіне зор жауапкершілік сезіммен келеді.

Автор әрбір кейіпкердің тұлғалық ерекшелігін сақтағанымен, олардың әрқайсысын өз тарапынан өрістетіп, мінез-ұстанымдарын, қызметін айқындап, психологиясын терең суреттеп, биліктің қадау-қадам, ешкімге ұқсамайтын, бірін-бірі толықтыра түсетін образдарын жасаған.

Бұл жөнінде автор: «...Мұстафаның өз жазбаларын пайдаландым, жұбайы Мария Горинаның жазғандарын оқығанымның пайдасы тиді, солардың өзі жеткілікті болды.

«Қалай еді әлгі киргиздар айтатын, «құмырсқа өз ізімен жүру керек» дейтұғын.

Жер бетінде әркімнің өз жолы бар.

Менің өз жолым бар.

Самосовтың өз жолы бар.

Дорренің өз жолы бар.

Оқушы жастардың өз жолы бар.

Оның ағылшындар секілді Ресейдің өз Индиясы болуы керек, ол Амудария мен Сырдарияның екі аралығы болуы тиіс деп келетін ойын жүзеге асыруда неге болса да дайын.

«-Иә, бізге өз Индиямыз керек.

Біздің Индиямыз, өз Индиямыз сонда.

Тәуелсіздік жылдарындағы қазақ әдебиетінің дамуына өз үлесін қосып жүрген қаламгердің бірі –Ілияс Жансүгіров атындағы сыйлықтың лауреаты Рафаэль Ниязбек.

Және әрбір ұлттың баласы өз ұлтының арасында өз ұлты үшін қызмет қылатын болғандықтан, тәрбияшы баланы сол ұлт тәрбиясымен тәрбия қылуға міндетті» [3,13].

Және әрбір ұлттың баласы өз ұлтының арасында өз ұлты үшін қызмет қылатын болғандықтан, тәрбияшы баланы сол ұлт тәрбиясымен тәрбия қылуға міндетті» [3,13].

Жас баланың ұғымына сай, түсінуіне жеңіл, іздегені өз айналасынан табылып отыратындай қызықты да күлкілі етіп айта білу халықтық шығармаларда көп кездеседі.

Сондықтан өтірік өлеңдерәлемінде де түлкі бейнесі өз тұлғасын қалыптастырған.

Бірақ тәжірибе нәтижесінде ауыл түлкісі өз кейпін жоғалтқан.

Популяция жұмысы тек зерттеу мақсатында ғана өз жалғасын тапты [10,167].

Жұмбақ айтысу –хат жаза білмеген көшпелі елдің жастарының, балаларының жас басынан өз әлінше зейіндерін тапқыштыққа үйретіп безейтін, тәрбиелейтін, тілін шеберлейтін сөзді үйлестіріп, ұйқастырып айтуға жаттықтыратын сабақ тәрізді болған.

Қолқойып ақ қағазға мөрін басқан [12,300], -деп айтыскер өз жұмбағын ұсынса, ал қарсы айтыскердің жауабы шешімнің нысанасына дәл тисе керек.

Жалпы, балалар фольклоры өзінің ерекшелігі, поэтикасы, өмір сүру формалары, өз орындаушылары арқылы этнопедагогикамен тығыз байланысты екенін танытады.

Оның тууына алғаш себеп болғандарды ғалым М.Екижи: «Бұл теориялық және әдіснамалық көзқарастарды көтергендерфольклор саласынан емес, ауыз әдебиеті мұраларын өз саласының зерттеунысаны немесе дерегі ретінде көрген басқа білім адамдары»

Бұл өз кезегінде екі, үш немесе онан да көп түркі тілдеріаралық, я болмаса тілдік топтар мен тілдік топшалар аралық толыққанды салыстырмалы-тарихи, салыстырмалы-сипаттамалы зерттеулерге жетелейді.

қазіргі қыпшақ жазба тілдері лексикасының зерттелу тарихы өз бастауын орта ғасырдағы түркі халықтарының тілдері жайында бай мағлұмат берілген ХI ғасырдағы Махмұд Қашқаридың «Диуани лұғат ит-түрк» (Түркі сөздігі) сөздігінен, осы тілдерде сөйлейтін халықтар және олардың тілі жайлы Плано Карпини (XIII ғ.), Гильома Рубрука (XIII ғ.) тәрізді саяхатшылардың, миссионерлердің жолжазбаларынан, XVIII және XIX ғасырларда түзілген ескі сөздіктерден, сонымен қатар түркі компаративистикасының дербес пән ретінде тұғыры қаланған тұстардан (ХIХ ғ.

Еңбекте қазақ тілінің лексикасы өз алдына жеке тарау етіп беріліп, сөздік құрамдағы араб, парсы, орыс тілдерінен енген кірме сөздерге талдау жасалады.

Мысалы, Эстонияда еңбек нарығында эстон тілін білу жұмысқа орналасу, сондай-ақ өз бизнесін кеңейту үшін басты фактор болып табылады.

Кеңестік дәуірде әлеуметтік лингвистика секторы профессор Ю.Д.Дешериевтің ұйымдастыруымен өз жұмысын 1970 жылы бастады және негізгі зерттеу нысанына қостілділік мәселесі алынды.

Бұл жөнінде Т.Б.Крючкова өз еңбектерінде ағылшын тілінің Ресейдегі тілдік ахуалға, сондай-ақ әртүрлі тілдік топтардың әлеу-меттіккоммуникативтік жүйелеріне беретін әсерін зерттеген [2].

Өзге тілдердің әсерінен бөлек бір тілдің өз ішінде ішінде өздігінен түрлену құбылыстары кездеседі.

Мұндағы басты назар аударатын дүние – әр топтың өз терминдерінің, сөйлеу мәнерінің болуы.

Аталған сөздік туралы зерттеуші ғалым Елеужан Серімов «ХІІ ғасыр ғалымы әз-Замахшаридің өмірі мен шығармашылығы» атты мақаласында былай деген: «Өзіне тиісті лайық орнын таба алмай келе жатқан өз заманының ғұлама ғалымы әз-Замахшаридің «Muqadimmat al-adab» сөздігі дәуірі жағынан – орта (ескі) түркілік, жазылған жері жағынан – орта (ескі түркілік), жазылған жері жағынан – орта азиялық, уақыты жағынан – орта ғасырлық (ХІ-ХІYғғ.) жазба мұралар қатарына жатады.

«Muqadimmat al-adab» (арабша «мукаддимат» «кіріспе» деген ұғымды береді, «адаб» сөзі ХІ-ХІІ ғасырлардағы шығыста бүкіл ғылымдардың жиынтық атауының орнына жүрсе, ХІІ ғасырдан бастап өз ішінде сөздік, грамматика риторика, метрика және поэзияны қамтыған тіл білімі мағынасында қолданылған.

Аталған сөздік туралы зерттеуші ғалым Елеужан Серімов «ХІІ ғасыр ғалымы әз-Замахшаридің өмірі мен шығармашылығы» атты мақаласында былай деген: «Өзіне тиісті лайық орнын таба алмай келе жатқан өз заманының ғұлама ғалымы әз-Замахшаридің «Muqadimmat al-adab» сөздігі дәуірі жағынан – орта (ескі) түркілік, жазылған жері жағынан – орта (ескі түркілік), жазылған жері жағынан – орта азиялық, уақыты жағынан – орта ғасырлық (ХІ-ХІYғғ.) жазба мұралар қатарына жатады.

«Muqadimmat al-adab» (арабша «мукаддимат» «кіріспе» деген ұғымды береді, «адаб» сөзі ХІ-ХІІ ғасырлардағы шығыста бүкіл ғылымдардың жиынтық атауының орнына жүрсе, ХІІ ғасырдан бастап өз ішінде сөздік, грамматика риторика, метрика және поэзияны қамтыған тіл білімі мағынасында қолданылған.

Қазақтың сан ғасырлық тарихында ерекше орын алатын ұлы ақын даралығын таныту мақсатында экспрессиясы мол сөздер өз орнын тапқан.

Олардың пайда болуы жеке адамның концептуалды жүйесі мен қоршаған ортаның барша сипатын танып-білуіне, пайымдауына және қорытуына, сондай-ақ көріктеуіш, образдылық мақсатқа іріктелген әр лексеманың лингвомәдени ерекшелігі мен өз концептуалды өрісінің арасындағы көлемге байланысты.